„Ze zmartwychwstania Twego, Chryste, niech niebo i ziemia się radują”. Na to wezwanie do oddawania chwały, które płynie dziś z serca Kościoła, „niebo” odpowiada w sposób pełny: zastępy aniołów, świętych i błogosławionych zgodnie jednoczą się z nami w radości. W niebie wszystko jest pokojem i radością. Nie jest tak, niestety, na ziemi! Tu, w naszym świecie, wielkanocne „Alleluja” wciąż jeszcze rozbrzmiewa wśród płaczu i krzyku, które wywołuje tak wiele bolesnych sytuacji. Są nimi nędza, głód, choroby, wojny, przemoc. A przecież właśnie dlatego Chrystus umarł i zmartwychwstał! Umarł również z powodu naszych dzisiejszych grzechów i zmartwychwstał również po to, by odkupić nasze obecne dzieje. Dlatego pragnę, by to moje orędzie dotarło do wszystkich, a jako profetyczna zapowiedź — przede wszystkim do ludów i wspólnot, dla których jest to godzina męki i cierpienia, ażeby zmartwychwstały Chrystus otworzył im drogę do wolności, sprawiedliwości i pokoju.

Benedykt XVI, 24 IV 2011 Orędzie Wielkanocne „Urbi et orbi”

Drodzy Parafianie, życzymy Wam w tym wyjątkowym czasie nadziei płynącej ze Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, wiary w Jego panowanie nad dziejami świata oraz miłości, która potrafi pokonać wszelkie ograniczenia i trudności.
Chrystus Zmartwychwstał, Alleluja!
Prawdziwie Zmartwychwstał, Alleluja!

Wasi Duszpasterze